Do you like me?

Instagram laat geen aantallen likes meer zien. Jeetje, dat is me toch ook een toestand. Alhoewel ik het aantal comments erover nog wel mee vind vallen, weet ik ook dat er een aantal mensen toch wel een “oh jeetje” reactie gehad hebben. Exact ook de reden dat ik er mijn blog over schrijf. 

Voor degene die het niet hebben meegekregen; om ‘de geestelijke gezondheid van gebruikers te beschermen’, kun je niet meer openlijk zien hoeveel likes een post op Insta heeft. Je kunt het zelf nog wel zien, aan de achterkant, maar niet meer aan de voorkant. Overigens is het nog niet overal doorgevoerd. Zo zie ik ze bijvoorbeeld niet meer maar mijn dochter nog wel. Kan ook met een update te maken hebben.  Hoe dan ook, ik vind  het een super besluit.

Van vergelijken word je depressief of lui

Laat ik het zo zeggen; niets menselijks is mij vreemd. Ook ik heb wel eens met open mond naar een post met honderden likes gekeken en gedacht ‘hoe dan?’. Waarbij het eigenlijk de vraag was ‘waarom dan?’ Ik ben er al lang achter dat ik eigenlijk een soort van juf ben, dat het mij veel te veel om waarde gaat en niet om het plaatje. Dus als ik dan weer een foto van iemand met getuite lippen in een lift zie staan en daar tig likes op zie dan vraag ik me als dinosaurus echt af wat ik dan mis. Want dat ik iets mis is duidelijk, namelijk waarde. 

Dus ook ik ben wel eens van mijn padje als ik een wereldse post schrijf waar je vanaf morgen minstens 4 klanten mee kan maken en ik nog geen 1/10 van die likes op mijn post krijg. Ik word er niet depressief van, die fase ben ik allang voorbij, maar ik ben wel op zijn zachtst gezegd ‘wat verbaasd’. Ik zal ook niet ontkennen dat ik ook meer dan ééns om me heen naar aantallen volgers in relatie tot aantallen likes gekeken heb en me heb afgevraagd waar ik dan de mist in ging. Minder volgers, minder waarde, toch hebben ze meer likes. Ik kan me voorstellen dat dat voor sommige mensen problemen geeft. 

Ik kan me voorstellen dat als je ‘net komt kijken’ een soort van geïntimideerd bent door wat sommige mensen al hebben staan en ik heb zeer regelmatig gehoord ‘als je die ziet, is er dan voor mij nog wel ruimte’. Dat zal nu dus veel minder vaak gebeuren. 

Het gaat niet om de likes maar om jouw boodschap

Nou ik toch al zo lekker met de billen bloot ben gegaan, dan nog maar een biecht. Een aantal jaren geleden was het mij ook nog vooral om die likes te doen. Gaven die likes me nog net niet mijn bestaansrecht maar het was wel ‘pretty close’. Als ik iets gepost had dan keek ik in de opvolgende uren meerdere malen op mijn kanalen wat ze ‘deden’. En gebeurde er niets (er drukte niemand op het hartje of de duim) dan verwijderde ik ze nog wel eens. ‘Oei, dit was vast geen goede’, weg! Veel erger nog waren die waar commentaar op kwam. Posts waardoor mensen openlijk met me in discussie gingen. Zo, die was eng! Ik verwijderde de post, verwijderde de comments en was weer even onrustig. Ik postte voor de likes. 

Tot ik er achter kwam dat het anders werkt. En vooral ook dat IK anders werk. 

Zo kwam ik heel vaak mensen tegen die tegen me zeiden dat ze alles van me lazen op Social Media. ‘Huh, ik had nog nooit een duimpje of hartje van ze gezien?’ Zo realiseerde ik me dat er veel meer mensen ‘I like’ denken dan ‘I like’ geven. Dat aantallen dus slechts een getal zijn en niet de werkelijkheid. Die was interessant. 

Later werd het nog anders. Toen ik nog meer vanuit mijn eigen visie ging leven, vanuit mijn eigen missie ging werken. Het werd zoveel minder belangrijk hoe vaak er ‘gedrukt’ werd. Het ging steeds meer en gaat nu alleen nog maar over de behoefte die ik heb om mijn verhaal, mijn inzichten, mijn kennis en mijn visie te delen. Ongeacht wat een ander daarvan vindt of denkt. Er is namelijk niet één DE waarheid, ik deel slechts de mijne en iedereen mag het daarmee oneens zijn. Dat maakt alleen niet dat ik er anders over ga denken, mijn verhaal blijft dus ongewijzigd. 

Je aantallen likes zeggen niets over je waarde

De Social Media wereld is een bijzondere. Ik ben blij dat het medium bestaat, het is één van de tools die maken dat mijn klanten niet alleen uit mijn dorp Moordrecht komen.😊 Ik ben dus vooral dankbaar omdat het me ongekende kansen geeft voor mijn bedrijf (en ook nog gratis 😊) waar ik meer dan graag gebruik van maak. 

Ik weet ook dat het een eigen wereld is. Eentje die soms de wereld laat zien en soms een werkelijkheid die er anders uitziet dan wat ik op mijn dagen op kantoor ervaar. Sterker nog, lange tijd heb ik gedacht dat ik het niet goed deed omdat ik geen hangmat foto’s heb én niet op meerdere tropische plekken met mijn laptop op mijn schoot plaatjes schiet. Ik ben gek op reizen, ik doe het vaak en graag. Maar de werkelijkheid achter mijn bedrijf is dat ik de meeste weken van het jaar gewoon hard zit te werken op de tweede verdieping van ons kantoorpand in Moordrecht. 

Ik meerdere keren per dag denk ‘ik zou hier iets over moeten posten’ maar mijn bureau is niet altijd ‘Insta proof’. 😊 Zeg maar gerust nooit, tenzij Ko net op kantoor is geweest en ik ineens weer dingen kan vinden en bij het live gaan op Zoom niet eerst mijn halve bureau leeg hoef te halen omdat dat er toch net iets beter uitziet op de video/live als ik links van mij geen stapel papieren in het beeld heb liggen.

Ik er best wel eens aan denk dat ik eigenlijk een foto zou moeten maken als ik met mijn klanten sessies heb of een training geef. Maar dan ben ik er niet altijd op gekleed of ik heb er gewoon geen zin in omdat ik zo ontzettend veel liever zou praten over de doorbraken die er zijn geweest, de kennis die ik heb gedeeld, de magische inzichten waarmee ze hier weer weg gaan. En die zijn niet op een foto te vangen en dan denk ik al snel ‘laat maar’. 😊

Aantallen zijn wel belangrijk

Ik zeg niet dat je nooit naar aantallen moet kijken. Integendeel. Als ik er iets in peper bij mijn klanten dan is het wel dat. Welke posts werken er het beste, waar reageren mensen het beste op, wat willen mijn klanten het liefste van me horen en daar doe ik dan meer van. Als er nooit iemand reageert ben je ook een roepende in de woestijn en dan is het zonde van de tijd. Maar niet naar de aantallen van anderen kijken. Jij bent jij. Jij hebt jouw bedrijf, jouw manier van werken, jouw volgers. Die willen jou en niet dat je kopieert wat anderen doen en wat voor een ander werkt. Dat hoeft namelijk voor jou en jouw fans niet net zo goed te werken. Omdat ze juist om die reden bij jou zijn en niet bij die ander. 

Kun je me nog volgen? Ik hoorde van de week een uitspraak dat je zelfs authenticiteit kan faken en daar ben ik het mee eens. Ik ruik het soms gewoon. Doe daarom je eigen ding, deel je waarde, laat je ego ondergeschikt zijn aan je visie. Kijk wat werkt en doe het dan op jouw manier. Het gaat namelijk niet anders. Is dat geen heerlijke boodschap. 😊 

Dat waar het écht om gaat kun je haast niet op Instagram laten zien

Weet je waarom ik het vooral geen probleem meer vind van die likes. Omdat er berichten zijn die miljoenen likes zouden moeten krijgen maar die je niet in een post kunt krijgen. Zo heb ik een droomklant (meerdere, maar ik noem nu even deze). Ze kwam bij me binnen als studente zonder afstudeerplek. Die creëerde ze dus maar zelf door haar eigen bedrijf te starten. Dat is 18 maanden geleden. Ze heeft inmiddels één van de magische omzetgrenzen gepasseerd en is woensdag met haar gezin naar Thailand vertrokken om 3 weken te backpacken. Volgend jaar doet ze dat nog eens 3 maanden. Ik zie de beelden van haar, van haar gezin, van hun reis en ik moet huilen. Echt. Mjin hart barst zowat. Dít is waar de waarde in zit, dit is waar ons werk om draait. Iedere dag op komen dagen, je werk doen en dit soort resultaten met je klanten neerzetten.

En zij is niet de enige. Een andere klant koopt haar eerste huis, eerder deze week was een klant zo bloedeerlijk over wat ze deed. Ik gaf haar aan waarom het niet slim was om dat te doen en ik zag niet de kwartjes maar een hele jackpot vallen. Er waren tranen én opluchting en ook ineens weer een berg mogelijkheden. En een ongelooflijk lief kaartje een paar dagen later in mijn bus. Voor mij is dit de waarde. Ik zal het nooit kunnen vertellen zoals ik het voel en als ik het wel doe dan krijgt het nooit de likes die de kern van het verhaal zou verdienen. Daarom zijn die likes niet de kern van je bedrijf, integendeel. En dat is wat ik je met dit blog zo graag wil duidelijk maken. Ons bedrijf gaat niet om plaatjes maar om de resultaten, de verhalen. Laten we dat nooit vergeten!

Geeft deze post je inzichten? Valt er ergens een kwartje of geef je misschien vanaf nu jezelf wel toestemming om je eigen pad te volgen, de marketingregels in acht nemend? Dan ben ik weer blij dat ik mijn visie op mijn manier gedeeld heb om jou dit inzicht te kunnen geven. Dat is hoe het werkt! Hier kun je me trouwens volgen op Instagram 🙂 Met of zonder like 🙂