“Plannen voelt voor mij niet goed………”

‘If you fail to plan, you plan to fail’

Regelmatig krijg ik een van deze uitspraken te horen: ‘Ik wil me niet vastleggen’ of ‘Plannen voelt voor mij niet goed’. En hé, voor mij is dat oké. Ik heb ooit eens een legendarische training bijgewoond van een geweldige man die mij leerde dat dit het enige is dat je hoeft te zeggen als vrouw. Probeer je niet te verklaren, geef geen uitleg; ‘Het voelt niet goed’. Punt. Dat voelde voor mij dan weer goed ????.

Dus voor mij is alles oké, echt. Wel of geen planning, als jij er maar gelukkig van wordt. Er leiden tenslotte meerdere wegen naar Rome, er is meer dan één waarheid. Alleen heb ik de laatste tijd gemerkt dat het vaak helemaal niet gaat om het niet willen plannen of dat iets niet goed voelt. Weet je wat er niet goed voelt? Erachter komen dat je je niet aan je planning houdt… Dus klaar voor een portie soulsearching??

Wat nu als ik het niet haal? 

Ik weet nog dat ik in eerste instantie het stellen van een doel echt ongelooflijk eng vond. Het bijzondere bij het stellen van een doel is dat 99% van de mensen als eerste denkt ‘Wat nu als ik het niet haal?’ Daarover alleen al kan ik een blog schrijven; waarom zou je je doel niet halen en waarom niet wel? (Ja, deze zin moet je waarschijnlijk even 2 keer lezen ????) Het is echter een bijzonder fenomeen.

Daarnaast is het niet zo dat de Samurai langs komen om je hoofd eraf te hakken als je het niet haalt, dus waar doe je nu moeilijk over? Wat is het ergste dat er kan gebeuren als je het niet haalt, àls je het al niet zou halen? Je bent altijd verder dan wanneer je geen doel had gesteld.

Wat zit er nu écht achter?

Goed, met een doel komt dan een planning, het onderwerp van dit blogbericht. Voor mij is een planning niets anders dan in kaart brengen welke acties ik moet doen deze maand/week/dag om mijn doelen te bereiken. Vervolgens plan ik die acties in mijn agenda en die doe ik dan. Echt, ingewikkelder dan dat maak ik het niet. Dat is mijn planning, dat is wat ik onder een planning versta. Een leidraad om mijn prioriteiten te kunnen stellen, mijn tijd in te delen, besluiten te nemen. Heel simpel dus eigenlijk.

Veel van mijn klanten geven aan structuur te missen. Zeggen ‘maar wat te doen’. Ze doen overal maar wat en ondernemen niets vanuit een strategie. Dan kan een planning dus heerlijk zijn. Geïnspireerd door mijn verhaal over wat het mij brengt, gaan ze dan ook plannen. En tsjonge, kan dat even confronterend zijn. Want, zoals ik in mijn voorbeeld al aangeef; plannen is echt supersimpel en biedt heel veel voordelen.

Alleen, een planning maken is één ding. Je eraan houden is iets anders. Ik durf te zeggen dat ruim 80% van alle mensen die aangeven allergisch te zijn voor plannen dat zegt uit angst voor de confrontatie met zichzelf. Want het houdt in dat je moet doen wat je in je agenda hebt gezet toen je nog vol enthousiasme was over het doel en alles wilde doen om het te bereiken. Voel je hem?

Een goede uitvoering vandaag is beter dan een perfecte uitvoering morgen. Of volgende week……

Enneh, ik weet hoe het werkt hè, niets menselijks is mij vreemd ????. Het staat wel in je agenda, maar hé, je zit even niet in de flow. Of je hebt een beetje hoofdpijn. Je cavia heeft keelpijn, of als je het morgen doet, kun je het combineren en dat komt dan veel beter uit. Er waren dagen dat ik écht niet aan mijn acties kon werken omdat mijn wasmand dreigde te overstromen. Dan is het natuurlijk onmogelijk om iets te doen, dat begrijp jij ook wel.

Dus wat gebeurt er over de weken met je planning? Die staat keurig in je agenda en iedere dag raak je er een beetje verder van verwijderd. Baal je een beetje meer van jezelf. Ben je het de ene dag volledig eens met het brakke excuus dat je aanvoert om de actie niet of in ieder geval niet vandaag te ondernemen. En ondertussen begin je stevig van jezelf te balen.

Begrijp je niet waarom je het niet gewoon doet. Zit je jezelf eigenlijk alleen nog maar meer in de weg, want er is meer dan ooit een aantoonbare reden waarom dat overnight succes bij jou nog altijd uitblijft;

If you are not willing to do the work, don’t complain about the result – Rebecah Radice

Hoeven we niet ingewikkeld over te doen, het is altijd vervelend om te concluderen dat je zelf de bottleneck voor je succes bent. Dus dan is het makkelijker om te zeggen dat je niet van plannen houdt. Toch?

Soms is het gewoon werk

Ik doe echt geen hele spectaculaire dingen. Integendeel. Ik doe geen baanbrekende of extreem vernieuwende acties, ik ben alleen een kei in het consistent doen van deze kleine dingen. Iedere dag opnieuw. Ook als de 13^de op een dinsdag is. Ook als mijn huis op zijn kop staat vanwege de winterschilder (en dat niet alleen, we zijn ook nog de tuin aan het verbouwen…)  Ook als mijn zwager jarig is, de kat van mijn vriendin is bevallen en zélfs als mijn wasmand dreigt te overstromen.

Ik maak een plan en ik hou me er aan. Dat is mijn werk. Dat is waar ik uiteindelijk voor betaald word. En dat is wat ik dus doe. En weet je? Mocht ik dan toch een keer mijn doel niet bereiken (wat gelukkig niet heel vaak gebeurt ????) dan kan ik daar wel rust in hebben. Mezelf recht in de ogen kijken. Want ik weet dat ik écht heb gedaan wat ik kon doen om het wel te laten gebeuren. En dan is het dus oké en kan ik er vrede mee hebben.

Mocht je nu nog wat moeite hebben met het spelen van ‘de baas’ over jezelf, doe dan eens deze test. Ik weet zeker dat dat je dan wat heldere inzichten krijgt over of je niet kunt plannen of eigenlijk een slechte leidinggevende voor jezelf bent ????.

Hoe zit dat met jou? Wees eens eerlijk? Ben je écht niet van de planning of is zo’n planning eigenlijk te confronterend voor je? Wil je hieronder met me delen wat dit blog in je wakker maakt?