Wanneer geef jij op?

‘People don’t run out of money, they run out of ideas’

Ik moet me verontschuldigen voor mijn quotes in het Engels, maar de Nederlandse vertaling klinkt altijd zo veel minder krachtig. En deze is zo, zo, zo waar! Een ongelooflijk dappere klant van mij bewees het mij vanmorgen in een bericht dat ze me stuurde. Zij is de inspiratie voor deze mail van vandaag. Zij heeft door wat ik door kreeg en ik wil dat jou dat ook gebeurt. Als dat namelijk het geval is dan weet je dat je altijd geld zult hebben. 

‘Wanneer geef jij op?’

‘Wat is het moment dat jij opgeeft?’ dat is de vraag die mijn coach me stelde ergens aan het begin van ons traject. En ik dacht ‘Ehhh, wat is dat nu voor vraag? Sta ik hier goed gemutst en vol enthousiasme aan het begin van het traject dat mijn business (en een beetje mijn leven) gaat redden en dan kom je met zoiets.’ Of ik altijd afmaakte wat ik startte, waarom een lijnpoging vaak nét niet succesvol was, wanneer ik dacht ‘Och laat ook maar’.

En toen viel het kwartje; dat ging ik natuurlijk in dit traject ook meemaken. Want er bestaat geen moeiteloos ondernemen, maar er zijn wel heel veel manieren om het slimmer en makkelijker te doen. Wat het vooral ‘wat lastig’ maakt is het interne proces, het (ik durf te zeggen) ‘gevecht’ dat je zo nu en dan met je zelf aangaat.

En ik concludeerde dat ik stopte als het moeilijk werd, als het zeer ging doen, als ik het lastig vond, als de spiegel te confronterend was. ‘Dan moeten we daar eerst aan werken’, was haar antwoord. ‘Want anders heb je zojuist 15.000 dollar voor niets geïnvesteerd.’ En bedankt!

De sleutel ligt altijd in jou

Veel mensen zien in mij een billenbijter (het woord ‘pitbull’ klinkt me niet onbekend in de oren ????) en een doorzetter. Weet dat ik niet altijd zo geweest ben. Ik heb in mijn leven bijvoorbeeld 722 lijnpogingen gedaan en dan neem ik de ‘eendagspogingen’ nog niet mee. Dat ging altijd goed totdat het lastig werd. De eerste ‘vliegkilo’s’, dat was een makkie.

Maar dan bereik je een plateau, ben je je dieet een beetje zat, is de motivatie minder omdat het minder snel gaat. En hup, daar ging ik dan weer. En zo ging het op meerdere vlakken want ‘The way you do anything, is the way you everything’. Ja, daarover schrijf ik nog eens een heel blogbericht ????.

Dus dat doorzetten heb ik ook moeten leren. Om over mijn eigen shit heen te stappen. En man, man dat nam soms Himalaya-achtige hoogtes aan. Suzanne en ik zijn samen gaan kijken wat de weerstand me bracht, wat het me opleverde (vermijden van pijn) en wat het me kostte (nooit bereiken wat ik écht wilde). En toen besloot ik dat ik dat niet meer wilde. Dat ik genoeg had met middelmatig. Dat ik écht wilde slagen en om dat te doen zou ik er dus dwars doorheen moeten. En aldus geschiedde. Wat er aan de andere kant lag was te mooi om me door het obstakel (lees; angst, pijn, noem maar op) te laten weerhouden. The rest is history………. Dus waar laat jij je nog tegenhouden?

‘Wat kan ik doen om het wél te kunnen?’

Een aantal jaren geleden wilde iemand door mij gecoacht worden. Enneh, dat was in de periode dat ik nog trajecten deed voor minder dan € 500,-. Dat kon ze niet betalen. Die desbetreffende klant, ze heette Yvette, stelde mij toen de magische vraag ‘Kun je me helpen mee te denken wat ik kan doen om het geld wél bij elkaar te krijgen?’

Voor mij kenmerkt die vraag de échte winnaars. De mensen die niet opgeven omdat er ergens een hek of zelfs een spreekwoordelijke Chinese muur staat. Die constateren dat dat zo is en stellen zichzelf direct de vervolgvraag ‘Wat kan ik doen om het wél te kunnen’. Een andere klant stelde me een jaar geleden dezelfde vraag. Ik vroeg haar wat ze goed kon en zij gaf aan dat ze heel goed kon masseren. Dus besloten we een actie te doen voor haar warme markt: ze konden een strippenkaart bij haar kopen voor 10 massages en dan hoefden ze er maar 8 te betalen. Maar dan moesten ze dat weekend nog reageren want het aanbod gold tot en met die maandag. En ze deed het gewoon. En zondagmiddag mailde ze me dat ze het geld bij elkaar had.

Niks obstakel, niks geldgebrek, gewoon een manier zoeken om het wél te laten gebeuren!

Milou ging naar de kleedjesmarkt

Terug naar de mail die de inspiratie vormde voor dit blog van vandaag. Want mijn klant Milou is een absolute kanjer. Een alleenstaande moeder met een fikse rugzak waar ze meer dan dapper mee om gaat. Ook zij kon een traject bij mij echt niet betalen, maar ging op zoek naar oplossingen. En weet je, dat zijn mijn meest magische trajecten.

We kwamen er in het traject achter dat er ook een aantal aanpassingen aan haar website gedaan moesten worden. En dat kon ze niet betalen, dat was niet begroot. Dus stuurde ze me eerst een paniekmail. Vervolgens kwam er eentje achteraan met de oplossing, ze ging een deel van haar inventaris verkopen op de kleedjesmarkt. Daarvan kon ze haar aanpassingen betalen. Diepe, diepe buiging.

Ze had geen geld maar wel een berg ideeën. En dus kwam er geld. Als je in de verkramping gaat, als eerste de deur dichtgooit, dan gaat het niet lukken. Dan kun je niets meer. Dan maak je je eigen werkelijkheid waar. Als je zegt ‘Wat kan er wel?’ dan is er nog een wereld aan mogelijkheden. Voor mij is dat de definitie van vrijheid.

Het is pas voorbij als het voorbij is…….

Nog een voorbeeld uit mijn eigen praktijk. Dit weekend waren we de administratie aan het doen (lees: BTW betalen….) en toen viel me op wat een goede maand ik had in april. Dat het bijna mijn beste maand ooit was, op een klein bedrag na. Shoot! Dan gebeurt er iets in mij, dan raakt er ergens iets, dan wil ik er gewoon overheen. Als je zo dichtbij bent! Maar hoe? Alle facturen waren al gestuurd, wat kon ik nog doen? Maandag, let wel: 30 april, ging het nog een paar keer door mijn hoofd, ik had alleen geen oplossing hoe dat ieniemienie gaatje nu te vullen.

Tot 16:30 uur en ik dacht ‘het is nu of nooit’. Ik besloot te kijken wat er wel kon en er schoten een aantal alternatieven door mijn hoofd waar ik niet blij van werd, die richting bestaande klanten niet eerlijk waren of waar ik enorme aantallen voor nodig had. Ging hem allemaal niet worden. Toen werd ik creatief, bedacht een aanbod, drukte 6 minuten later op de FB live knop en slingerde het de ether in. Zonder salespage, met amper een voorbereiding en ik had niet eens goed in mijn agenda gekeken. Want halverwege de uitzending kreeg ik een paniekbericht van een klant dat er al een VIP dag stond met haar groep op de dag die ik vrolijk rondbazuinde. En zelfs dat maakte niet uit, 3 minuten later de datum veranderd.

Dat doel, dat heb ik ruimschoots gehaald en daar was ik blij mee. En de geluksvogels die er die dag bij zijn ook, want het was een megabelachelijk aanbod, echt vanuit win-win. En in de basis is dat niet eens waar het echt om gaat. De kern van dit verhaal zit hem precies in een post die iemand onder het verhaal plaatste ‘Goh, ik concludeer altijd al op de 20^ste dat het deze maand waarschijnlijk niet meer gaat lukken en jij gaat gewoon nog tot 5 voor 12 door’. En dat is exact het verschil. De in mijn ogen X-factor die het verschil maakt tussen wel of niet succesvol worden.

Het verschil zit hem in het moment waarop je opgeeft.

Zijn Milou, Yvette en ik je inspirator of je excuus?

Ik hoop dat ik met deze voorbeelden jou nieuwe inzichten heb kunnen geven. Dat je inspiratie opdoet voor wat er voor jou ineens mogelijk is als je er anders naar gaat kijken. Als je bereid bent om over je eigen obstakels heen te stappen en die niet langer als een stopteken beschouwt.

Echter, ik weet dat het voor een deel van de lezers van dit blog ook averechts zal werken. Daar roept dit blogbericht JUIST obstakels op. Want zij hebben niets om op de kleedjesmarkt te verkopen, kunnen niet masseren, en denken ‘ja duh, jij hebt een groot bereik met je Facebooklives dus tuurlijk heb jij dat in een uurtje vol’. Wees eens eerlijk? Ging dat ook bij jou niet heel stiekem door je hoofd? Als ‘easy way out’, omdat je reptielenbrein je tegen van alles wil beschermen? En dat mag, dat is geen enkel probleem. Je kunt denken dat mijn actie van maandag voor mij ‘een makkie’ was en dat vind ik prima. Weet alleen dat als het niet gelukt was met deze actie, dan zou ik iets anders uit de kast hebben getrokken. Dan was ik op zoek gegaan naar een andere manier en daarna naar nog een manier. Het is een mindset ding. Precies waar ik mijn stuk mee begon. Zie je de kansen of de obstakels en waar haak je af…….

Had ik mezelf toch echt beloofd het dit keer kort te houden. Is niet helemaal gelukt, geloof ik ????. Ik ben wel benieuwd wat deze woordenstroom je voor inzicht(en) heeft gegeven Wil je het hieronder met me delen?